Aan de andere kant beticht de positiviteitsgoeroe zijn vrouw van ontvoering. De twee staan dan ook recht tegenover elkaar bij de rechtbank. waar inmiddels een zitting heeft plaatsgevonden. Moon eist, volgens Emile, 12.000 euro alimentatie per maand, ze wil in de riante villa in het Gooise Laren blijven wonen en ..... Emile zou zijn twee kinderen slechts 1x in de twee weken mogen zien en dan ook nog eens onder toezicht van Jeugdzorg. Kortom: het is oorlog in huize Ratelband.

Tijd om Emile hierover aan de tand te voelen: ''Ik had al zes weken lang de kinderen niet meer mogen zien. Al die tijd zijn ze ook door Moon van school gehouden, zogenaamd met toestemming van de inspectie. Het was op een woensdagavond dat ik mijn kinderen nog naar bed had gebracht. De volgende ochtend moest ik voor een klus op pad en heeft Moon ze van school afgehaald en zijn ze vanaf dat moment niet meer thuisgekomen.

Wat voor een impact moet dat niet hebben op kinderen van 4 en 5 jaar? Volgens psychiatrische rapporten is dit gewoon een vorm van mishandeling, maar de rechter doet er verdorie niets mee. Zo zie maar weer dat je als man machteloos bent. Je bent nog minder dan een dier. Kijk maar, in 99% van de gevallen krijgt bij een echtscheiding de vrouw de kinderen toegewezen. In mijn zaak was de rechter ook nog eens een vrouw en ja die zich dan zo goed in de vrouw verplaatsen. Snap je? Maar ondertussen zag ik mijn kindjes niet meer.

Ik kan niet onder woorden brengen hoe ziek en verdrietig ik daar van was. Ik had ook geen idee waar Moon zich met de kinderen bevond. Het is niet de eerste keer. In 2008 en 2010 ging Moon er ook al met de kinderen vandoor en daar stapt zo’n rechter gewoon maar overheen. Zegt niet eens: “Mevrouw, dat kan natuurlijk niet”. Nee, er is begrip voor. Nee, er wordt naar de toekomst gekeken en het verleden telt daardoor niet mee.

De pijn is vreselijk. Dit was niet alles. Moon had aangifte tegen mij gedaan. Volgens haar zou ik niet alleen haar, maar ook mijn kinderen hebben mishandeld. Ik ben gek op mijn kinderen en daarom was dit als een dolksteek dwars door mijn hart dat Moon mij hiervan beschuldigde. Ik zou mijn eigen bloed nooit met een vinger aanraken. Belachelijk gewoon. Ik was er echt ziek van. De aangiftes zijn echter niet in behandeling genomen. Onder druk van de politie en het Openbaar Ministerie heeft ze deze moeten intrekken, omdat de aangiftes volgens de politie aan alle kanten rammelden.

Ik heb brieven overlegd van al mijn kinderen. In deze brieven schrijven ze letterlijk dat ik nog nooit een vinger naar ze heb uitgestoken. Ze noemen mij streng doch rechtvaardig en een goede vader die het altijd het goede met ze voor heeft. Dat mijn kinderen dat voor mij hebben gedaan, heeft me echt ontroerd. Gelukkig heb ik mijn kinderen even kunnen zien. Afgelopen zaterdag mocht ik ze van Moon even 4 uurtjes zien.

Ik schrok toen ik ze zag. Ze waren ongewassen, ondervoed en maakte een lusteloze indruk. Dat kon niet. Ik wil niet dat mijn kinderen de dupe van dit alles zouden worden, dus nam ik een besluit. Ik stuurde een sms aan Moon, dat zij per direct met de kinderen in de villa in Laren kon gaan wonen en ik wel in een hotel zou gaan slapen.

Vanaf die dag woon ik dan ook in een hotel.. en wacht nu af wat de rechter zal gaan beslissen.''