De recente ontwikkelingen rond Marco Borsato hebben ook bij Johnny de Mol diepe indruk gemaakt. De presentator vertelt dat hij met “buikpijn” naar de zedenzaak kijkt en zich ongemakkelijk voelt bij de publieke discussie die is losgebarsten.

“Zodra ik erover praat, krijg ik een nare smaak in mijn mond,” zegt hij. “Zowel voor Marco als voor het vermeende slachtoffer. In dit soort zaken zijn er alleen maar verliezers.”

“Ik weet hoe hard de storm kan zijn”

Johnny weet als geen ander hoe het voelt om zelf onderwerp van gesprek te zijn. Zijn eigen naam kwam eerder negatief in het nieuws na de beschuldigingen van zijn ex-vriendin Shima Kaes. Inmiddels heeft het Openbaar Ministerie laten weten dat hij niet wordt vervolgd. “Dat hoofdstuk is dicht,” zegt hij nuchter. “Ik kijk liever vooruit dan achterom.”

Nieuwe balans in zijn leven

Voor De Mol ligt de focus nu op rust en zijn gezin. “Mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik eraan denk dat ik straks gewoon mijn kinderen van school haal,” vertelt hij. De man die vroeger bekendstond als feestbeest, is inmiddels een echte familieman geworden. “Je zult me niet vaak meer in de kroeg zien,” zegt hij met een glimlach. “Etentjes vind ik leuk, maar liever sta ik op zaterdag fit op het veld als trainer van mijn zoontje. Dat heb ik ooit met een punthoofd gedaan, en geloof me: dat doe ik niet meer.”

“Zij is mijn geschenk uit de hemel”

Zijn vrouw Anouk speelt een grote rol in die verandering. “Ik heb dat losbandige leven lang volgehouden, tot eind dertig. En toen kwam zij op mijn pad,” vertelt hij. “Na alles wat we samen hebben meegemaakt, staat ze nog steeds achter me. Daar mag ik mezelf gelukkig mee prijzen. Ze is echt een geschenk uit de hemel.”

Reflectie op de showbizzwereld

De Mol zegt dat de zaak-Borsato niet alleen Marco raakt, maar ook veel mensen in de entertainmentwereld aan het denken zet. “De schaduwzijde van bekendheid is hard,” legt hij uit. “Zodra er iets losbarst in de media, wordt de publieke arena keihard. Ik hoop dat we als samenleving wat voorzichtiger worden in hoe we oordelen.”