Natuurlijk wil een kind niets lievers, dan dat zijn ouders gelukkig zijn. Al jaren vormen zoontje Mees, elf jaar oud, en moeder Bridget een bijna onafscheidelijk paar. In de afgelopen jaren heeft de kleine man al heel wat mannen zien passeren en natuurlijk hoopt hij voor zijn moeder dat ze het ware liefdesgeluk zal vinden.
En deze keer lijkt het raak te zijn. Bridget en Dre Hazes zijn bijna dronken van geluk en hopen zelfs samen oud te worden. En dat terwijl hun relatie ook veel kritieken teweeg brengt. De liefde is er niet minder om.
Zoon Mees is er allemaal getuige van, want uiteraard woont hij bij zijn moeder. En als we de verhalen mogen geloven, kunnen Dre en Mees goed met elkaar opschieten. Voor de zoon van Bridget moet het in ieder geval heerlijk zijn om zijn moeder na een lange tijd weer helemaal gelukkig te zien. Het is toch zoals een kind het graag ziet.
Het zal ook zeker de sfeer in huis beïnvloeden. Een huis waar Bridget en Mees nog niet zolang wonen. Maar zo fantastisch als de sfeer bij zijn moeder is, zo anders zal de sfeer zijn bij zijn vader Pepijn, waar Mees zeer regelmatig is. De reden is dat de partner van zijn vader Nathalie Hoop ernstig ziek is. En hoop dat alles goed zal komen, is helaas zeer onzeker. Wat is er aan de hand?
In 2016 werd Nathalie getroffen door baarmoederhalskanker. Na een oproep bevolkingsonderzoek Baarmoederhalskanker waaraan zij gehoor gaf, werd er, door een gynaecoloog, uiteindelijk een tumor in haar baarmoeder geconstateerd. Natuurlijk schrok ze enorm toen dit haar werd verteld. Gelukkig overwon ze toen de strijd. Maar de opluchting was van korte duur, want in maart van dit jaar keerde de vreselijke ziekte terug en moest zij zes zware chemokuren ondergaan.
Gelukkig had ze veel steun aan o.a. Hans Klok, waar ze al jaren voor werkt als assistente, en aan haar partner Pepijn. Om de zware tijd iets te verlichten gaven de twee elkaar in augustus van dit jaar het ja-woord in Las Vegas. Zoon Mees maakte het allemaal mee. De strijd tegen de ziekte van zijn stiefmoeder en het huwelijk. Maar daar waar iedereen hoopte dat de chemokuren zouden aanslaan, bleek dit niet het geval. En natuurlijk was dit een behoorlijke tegenslag. Ook voor Mees, die een goede band heeft met de grote liefde van zijn vader.
Maar Nathalie en Pepijn hebben nu hun hoop gevestigd op andere therapieën, die wellicht genezing zouden kunnen brengen. Duidelijk is natuurlijk, dat Mees hierdoor met twee verschillende emoties te maken heeft. Het liefdesgeluk van zijn moeder en de strijd van zijn stiefmoeder tegen de gevreesde ziekte rukken hem in emotie van links naar rechts. En dat zal zeker voor een kind van zijn leeftijd (11) niet meevallen. Natuurlijk zullen zowel Bridget als Pepijn hem hier mee helpen. Ook zij zullen beseffen dat dit alles niet gemakkelijk is voor Mees. Maar hopelijk kan alles ook weer goed komen.
Nathalie heeft nu gekozen voor een zogenaamde immuumtherapie, die bij andere mensen met haar type kanker heeft aangeslagen. Wanneer de therapie zal beginnen, is op dit moment helaas nog niet bekend. Maar de hoop is er, dat deze therapie zou kunnen aanslaan. En natuurlijk deelt Mees deze hoop met zijn vader en stiefmoeder. Voor Pepijn en de stiefmoeder van Mees is het te hopen, dat het nieuwe gevecht straks tot resultaten zal leiden.
Daarom is het natuurlijk op dit moment voor de zoon van Bridget zeer fijn, dat zij gelukkig is in de liefde en de sfeer daardoor optimaal is. Maar het blijft balanceren in gevoelens en het zou daarom voor Mees prachtig zijn als het liefdesgeluk tussen Bridget en Dre voortduurt en zijn schoonmoeder geneest van haar ziekte. Dat gunt iedereen de zoon van Bridget en Pepijn van harte.